نیایش و دعا چون ارتباط روانی انسان با مرکز و مبداء آفرینش است ، باید روح دارای شاداب و پذیرش باشد ، یعنی اگر بین روان آدمی و نیایش تناسب وجود داشته باشد ، نیایش جایگاه شایسته خود را خواهد داشت ، اثر می گذارد،درمان می بخشد ، روح را دگرگون می سازد 

شگفت آور است آنکه در چهارده قرن قبل امام علی -علیه السلام -به ارتباط عمیق روانشناسی و نیایش اشاره می فرمایند:

روان آدمی گاهی حالت شاداب و پذیرش و گاهی افسردگی و امتناع پس آن گاه که حالت نشاط و شاداب دارد به انجام مستحبات وادارش کنید و هر گاه که افسرده است تنها به انجام واجبات قناعت کنی                                                                                                                                   کتاب الگو های رفتاری امام علی -علیه السلام -