مدرسه علميه حضرت فاطمه -سلام الله علیها-رفسنجان

«حضرت امير المؤمنان ـ علیه السّلام ـ اين جمله را در خطبه هاي خود بسيار به كار مي برند كه اي مردم ديندار باشيد ديندار، كه اگر گناه كنيد و ديندار باشيد بهتر است از اين كه ثواب كنيد و بي دين باشيد زيرا گناه در محدوده دين امكان آمرزيده شدن دارد و نيكوكاري در بي ديني پذيرفته نيست.»2

اگر فرد و جامعه اي ديندار و دينمدار باشند و پايه و ريشه دين را در شئون مختلف حفظ كنند فضايي در امورشان ايجاد مي شود كه اصلاح شدني و رشد يافتني است و حتي اگر نواقصي در كار باشد جبران پذير و رو به كمال است.

دين در تمامي ابعاد بشر داراي شاخه ها و فروعي است كه با از دست رفتن آنها مي تواند باز هم باقي بماند و از آنجا كه از سوي خداوند است  باز هم برگ و بار پيدا كند و خويش را نيز را به همراه كسي كه متمسك به دين  است با طراوت بيشتري احياء نمايد.

زير بناي بودن دين نيز در نهج البلاغه مورد تأكيد قرار گرفته است.

«چون بلايي رسيد مال هاي خود را سپر جان هايتان كنيد و چون حادثه اي پيش آيد جانهايتان را فداي دينتان كنيد و بدانيد كه هلاك گشته است كسي كه دينش هلاك شده باشد و غارت شده است كسي كه دينش به غارت رفته است.»1

رابطه دين و دينداران رابطه ي متقابل است. دين به آنها خدمت مي كند و فوائد زيادي به آنها مي رساند و دينداران نيز با حفظ دين از ثمرات دينداري بهره مند و از فوائد زنده كردن دين، زنده و سرشار از نشاط مي شوند بدين ترتيب تنها بشر از دين انتظار ندارد كه كمالش را فراهم كند و سعادت را برايش حاصل نمايد بلكه دين نيز انتظار دارد كه بشر خدمتگزار وي باشد از اين رو دين خدا وظيفه اش را انجام مي دهد و نيز حقي دارد كه دينداران مديون آن هستند.

امير المومنان ـ علیه السّلام ـ فرموده است:

«فَسَادُ الدِّينِ الدَّنيَا؛

تباهي دين به دست دنياست.»2

دنيا طلبي، دينداري را تخريب مي كند و پيروي از تعلقات زندگي دين را كمرنگ مي سازد. و وجود انسان را از آن كم بهره و محروم مي كند.

تجربه هاي روحي و نيز اجتماعي بشر ثابت مي كند كه تكيه گاه هاي ضد ديني. مطمئن و قوي نيستند و بسته به عامل گسستني آنها نيز امكان گسستن دارند چه شاهدي بهتر از اين كه در جوامع بشري بي اعتمادي و تنهايي انسان معاصر مشكلي فراروي انديشمندان و دلسوزان است.

اميرمؤمنان ـ علیه السّلام ـ فرموده است:

«الدين اقوي عماد؛

دين قوي ترين چيزي است. كه مي تواند تكيه گاه قرار گيرد.»1

امير المؤمنان ـ علیه السّلام ـ در مورد ره آورد دينداري در نهج البلاغه فرموده است:

«آگاه باشيد كه قوانين دين يكي و راه هاي آن آسان و راست است، كسي كه از آن برود به قافله و سر منزل رسد، و غنيمت برد، و هر كس از آن راه نرود گمراه شده پشيمان گردد. مردم! براي آن روز كه زاد و توشه ذخيره مي كنند، و اسرار آدميان فاش مي گردد، عمل كنيد.»2

دين كساني را كه به آن وابسته و پيوسته باشند، نگهداري مي كند و اين قوانين و اعتقادات ديني هستند كه باعث مي شوند هلاكت و سقوط براي ديندار پيش نيايد و حتي اگر پايش لغزيد دوباره به راه بيايد و از حقيقت و اتصال به آن دور نشود.

امير المؤمنان ـ علیه السّلام ـ فرموده اند:

«الدينُ يَعصِم؛

دين انسان را نگه مي دارد.»3

حضور زنان در اجتماع، براي زمينه سازي ظهور، در صورتي مورد قبول امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف است که مطابق با موازين اسلامي باشند مهمترين وظيفه ي زنان در اين زمينه، رعايت تقوا و گسترش عفاف و تقوا در جامعه است؛ چرا که حضور زن در اجتماع با عرضه ي اندام جنسيتي موجب فساد مي گردد و امنيت رواني را از بين مي برد.

حفظ حجاب و ارزش انساني زن از مهم ترين عوامل موفقيت زن در اجتماع به مثابه ي انسان است که مي تواند حضور او را در کنار مردان، يکسان قرار دهد و موفقيت او در عرصه هاي مختلف تضمين نمايد وگرنه زن هم چون کالايي بي ارزش در کنار ساير کالاها قرار خواهد گرفت.

يکي از نمونه هاي تدبير اجتماعي زنان در قرآن، ملکه ي سبا ميباشد که هنگام مشورت با فرماندهان خود وقتي که با نظر آنان مبني بر توان زياد بر جنگ مواجه شد، با تدبيري زيرکانه گفت: پادشاهان چون به شهري درآيند، آن را تباه و عزيزانش را خوار مي گردانند و در مقابل، با فرستادن هديه اي به سليمان و با تأمل در عملکرد او، به دين الهي گرويد.

حضور زن در عرصه هاي مختلف اجرايي، به جز در مواردي که اسلام به دلايل خاص براي حفظ جايگاه زن ممنوع کرده است، نه تنها اشکالي ندارد، بلکه واجب است.

زنان با حضور خود در اجتماع مي توانند، ساير افراد را راهنمايي نمايند در مرحله ي اول با گفتار، سخنراني و مقالات علمي، افراد را با مقام و منزلت زن در فرهنگ مهدوي آشنا کنند و جامعه ي عظيم زنان را با رسالت بزرگ خود آشنا سازند.

در مرحله ي بعد با امر به معروف، افراد را به انجام واجبات و کارهاي نيکو دعوت نمايند و ارزش زن و رابطه ي معنوي با امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف را گوشزد کنند و با نهي از منکر از انجام اعمالي که قلب امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف را مي آزارد، نهي نمايند.

 هر گاه عده اي کارهاي نيکو را انجام دهند و بر آن مواظبت نمايند؛ عده اي ناخودآگاه الگو مي گيرند و پيروي مي کنند و در اين آثار ظاهري، نوعي ياري امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف نهفته است.

عملکرد صحيح زنان نه تنها تاثير مثبت بر سايرين دارد، حتي مي تواند آنها را در زمره ي ياران خاص و ويژه ي امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف قرار دهد در روايات به اين مهم اشاره شده است؛ مبني بر اين که تعدادي از زنان در ميان ياران حضرت حضور دارند؛ ضمن اين که تعدادي نيز براي مداواي زخمي ها به ياري حضرت مي شتابند بر اساس رواياتي از امام صادق عليه السلام برخي از زنان در هنگام ظهور امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف زنده مي شوند و با حضرت رجعت خواهند کرد، که نام تعدادي از آنها در روايات بيان شده و نام برخي به ميان نيامده است.[1]

علاوه بر اين زناني پيشگام در اين زمينه وجود دارند که به دليل صلاحيت و آمادگي هاي قبلي، همراه حضرت عيسي عليه السلام به زمين فرود مي آيند، که تعداد آنها 400 نفر بيان گرديده است.

زنان براي ايفاي نقش موثر براي ظهور امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف بايد با وظايف عمومي منتظران آشنا گردند و پس از آن، براي عملکرد بهتر، با نقش هاي عمومي و هم چنين ويژه زنان آشنايي پيدا کنند.

علاوه بر اين، زنان مي توانند براي حضور دررکاب امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف، ضمن رعايت تقواي الهي با خواندن دعاي عهد در چهل صبح، خود را در زمره ي ياران حضرت قرار دهند و در صورت وفات مي توانند به دنيا رجعت نمايند و دررکاب حضرت قرار گيرند.

ميلاد اب المهدي ،امام حسن عسكري بر تمام شيعيان و دوستداران ايشان  مبارك باد

از بزرگي نقل شده كه سبب بيداري او از خواب غفلت و كوشش در تحصيل معرفت و بندگي كلام غلامي بود.

روزي در بازار برده فوشان غلامي راديد و خواست اورا بخرد ، پس نزد او آمد و گفت نام تو چيست؟غلام گفت: هر چه بخواني .

پرسيد تو را بخرم ؟گفت: اگر بخواهي .

پرسيد خوراك تو چيست ؟گفت :هر چه بخوراني .

پرسيد لباس تو چيست ؟گفت: هر چه بپوشاني .

از مسكنش پرسيد ،گفت : هر جا كه جا دهي .

گفت : اي غلام اين چه جواب هاي است كه مي دهي ؟غلام گفت : آقا !غلام را با خواست چكار ؟

آن شخص متنبه شد و بر سر خود زد و گفت اي كاش در عمرم يك روز با مولاي حقيقيم اين طور بودم .

قلب سليم، نوشته ي شهيد آيت الله دستغيب،ص 213